BIR SHE’R TARIXI

Hurmatli Yurtboshimiz 1995 yili O‘zbekiston xalq shoiri Zulfiyaxonimning 80 yoshga to‘lishi munosabati bilan yuborgan tabriknomasida bunday satrlar bor: “Muhtaram Zulfiyaxonim! Siz latif ijodingiz bilan millionlab kishilarga ezgulik, muhabbat va sadoqatdan saboq berdingiz. Hayot Sizni har doim ham ayagani yo‘q. Aslida bu yorug‘ dunyoda ayriliq va hijron azobi hammaning ham boshida bor. Doimo g‘am-anduhni matonat bilan mahv etgan, armonlaridan tirik orzular...
Read more

Ҳаёти ва ижоди биз учун намуна

  Мирзо Улуғбек номидаги Ўзбекистон Миллий университетида ўқиган давримиз мустақилликнинг илк йилларига тўғри келган. Домлаларимиз мустабид тузумнинг халқимиз, жумладан, адабиётимиз вакилларига қилган зуғумларини куюниб гапиришар, мустабид тузумда сир сақланган, йиллар давомида беркитиб келинган тарихий ҳақиқатни биз ёшларга тўла-тўкис етказишга уринишарди. Зулфия ижоди болалик йилларимданоқ мени мафтун этган. Эл ардоғидаги етук ижодкор, моҳир таржимон, атоқли муҳаррир ва жамоат арбоби, меҳрибон устоз...
Read more

Эркин Воҳидовнинг “Вафо” достони асосида Ойдин Абдуллаеванинг опера-ораторияси

Фируддин Сафаров либреттоси Ойдин Абдуллаева мусиқаси Опера-оратория Зулфия шеърлари, Э.Воҳидовнинг “Садоқат” достони, А.Навоийнинг “Хамса” туркумига тегишли “Хайрат ул-аброр” достони ғазаллари асосида  ХОР Бир дур агар айласа зоҳир жамол, Иккиси жаъм ўлмоқ эмас эҳтимол. Сўрса отин аҳли сафо жавҳари, Оҳ чекиб деки, вафо гавҳари! Ҳар киши ҳам бу гуҳар бор анга, Ранжу ано дойим эрур ёр анга. Ҳар кишини кўрса ўзин...
Read more

Зулфия -вафо ва ҳаё тимсоли

Ишқ порлоқ юлдуздир, Башарият кўзининг нуру  зиёси   шундан. Ишқ товланиб турувчи гавҳардир- инсоният тожининг зийнати ва баҳоси шундан. Алишер Навоий Садоқат  ҳар бир  аёл  ва  ҳар бир  эркак  учун муқаддас фазилат ҳисобланади. Бу туйғуни ўзида мужассам эта олган шахс ўзи бахтли бўлибгина қолмай, ўзгани ҳам бахтли қилишга қодир. Зеро, мутафаккир Алишер Навоий айтадиларки, вафо шундай бир покиза матлубаки, у табиати...
Read more

Ҳовли тўла баҳор эди. Муҳтарама Улуғова

Тиббиёт фанлари номзоди Риояхон ОЛИМЖОНОВА яқинда “Менинг теран томирларим” китобини ёзиб тугатди. Унда ардоқли шоирамиз Зулфияхоним сиймоси билан яна бир бор учрашамиз. Аяжон кичкина, биров эътибор бермайдиган нарсаларда ҳам катта аҳамиятли ҳодисаларни ва гўзалликларни кўра билардилар. Ариқ бўйларида ўз-ўзидан (биров парвариш қилмаса ҳам) кўкариб, гуллаб ётадиган бинафшани севардилар. Ҳар йили баҳорда унинг очилишини кутардилар, шу гулни шеърларида куйлардилар. Энг хушрўй,...
Read more

Масъуд онлар. Ойдин Ҳожиева

Мен уни юрагимда шеър куртаклаган кезлари топгандайман. Кенг пешонали, жайрон кўзли, сочлари чиройли турмакланган мулойим нигоҳли сиймо — китобдаги Зулфия сурати мени сеҳрлаб олган эди. Барча қизиқувчан, содда, беғубор ўсмирларга ўхшаб унга ҳавас қилганман, хаёлан хатлар битганман. Уни бирор марта кўриш насиб этармикин, деб орзулаганман. Зулфиянинг шеърияти, шахсияти, унинг шуҳратга ва халқ меҳрига чулғанган умри не боис бу қадар мафтункор?...
Read more

Маликадай улуғвор, онадай меҳрли. Ойдин Ҳожиева

Ён дафтарлар вақти келиб ҳаётингнинг бир бўлагига, умринг кўзгусига айланиб қолар экан. Суҳбатлар, учрашувлар, мушоиралар, анжуманларда дўстларинг, устозларинг, дугоналарингнинг чеҳралари ён дафтарнинг саҳифаларидан чиқиб келаверади. Улар юрагингга нур бағишлайди, кўнглингни тўлдиради, ўтган йўлларингга ёруғлик сочиб туради. Устоз Зулфия билан ёнма-ён ишлаган йилларим, дилдан суҳбатлар, сирлашувлар менинг учун ана шундай ноёб бир туҳфа бўлиб қолган. Кундалик дафтаримни варақлайман. Зулфияхонимнинг иссиқ чеҳраси,...
Read more

Дур каби ноёб. Ойдин Ҳожиева

1976 йил. «Саодат» журналига янги ишга ўтган кезларим. Бир куни навбатдаги сонга икки-уч ёш шоиранинг шеърларини тавсия этгандим. Ишга келсам, столим устида бир даста шеърлар: таҳрир ҳам қилинган, мисрама-мисра таҳлил этилган, саҳифаларда савол аломатлари… «Ойдинхон! Бу қизлар шеър нима эканлигини яхши тушунмайдилар! Улар ҳали осмонларда юрибдилар. Ердаги меҳнатдан, ҳаётдан мутлақо хабарлари йўқ. Бундай шеърларни менга тавсия этманг!» Дарҳақиқат, бу шеърларда...
Read more

Кўнгил кўнгилдан сув ичар. Ойдин Ҳожиева

1970 − 75 йиллар мен учун оғир келди. Қизалоғим ёш, саломатлигим унча тикланмаган, шеърларимда шу кайфият акс этарди. 1973 йили биринчи рўзғорим барбод бўлди. Зулфия опа энг машаққатли дамларимда тушимга кирар, суҳбатларини қўмсаб борар эдим. У киши доим очиқ чеҳра билан кутиб олар, шеърларим ҳақида фикр билдирар, ўз ҳаётидаги ҳижрон дамларидан сўйлаб, менга таскин берардилар. — Ойдинжон, ҳали ёшсиз, ҳаётингизнинг...
Read more

Устоз қанотида. Ойдин Ҳожиева

Устозимиз Миртемир Зулфияхонимни «тонг куйчиси» деб атаган эдилар. Дарҳақиқат, Зулфияхоним номи, шахсияти, шеърияти, шон-шуҳрати табиатнинг яшариш фасли — баҳорга ва умрнинг мунаввар тонгига бир ҳовуч нурдай туташаверади. Зулфияхоним деган латиф ва дилбар исм менинг болалик шууримга кириб келганига 50 йилдан зиёд вақт ўтди. Мактаб партасида эканимдаёқ бу нафосатли, ўктам шоиранинг «Салом сизга, эркпарвар эллар!» шеърини ёд олиб, иштиёқ билан саҳналарда...
Read more