*** “Шоира Зулфиянинг адабиёт оламимиздаги овозини биринчи эшитганимда, биринчи шеърларини ўқиганимда илҳомининг тозалиги, ҳисларининг нафислиги, шеърларининг самимийлигидан суюнган эдим” Ойбек – Ўзбекистон халқ ёзувчиси *** “Ўзбек поэзиясида Зулфия деган номнинг чақнаб пайдо бўлиши – тонг юлдузининг туғилишига тенг воқеа бўлгани ҳануз эсимда, ўша тонгнинг ўзидай рост ва ёрқин бир ҳақиқат бу ўзи!” Миртемир – Ўзбекистон халқ шоири...
Read more
… Мен она ўлкамда гулшан оралаб, Сўзга сўз қўшгандай гуллар саралаб, Миниб Кўкчатовнинг ҳур шамолига Чиқурман Зулфия истиқболига. Бу соф ҳавони ул бол каби тотсин, Бу гўзал қирлардан маҳлиё ўтсин, Ҳеч ким битолмаган бир қўшиқ битсин, Бу юрт сувратини юракда элтсин. Ошарман булутга туташ тоғлардан, Муздай сувлар олиб шўх булоқлардан, Бахмал ўтовлардан, кўк ўтлоқлардан Унга туҳфа элтай кўп...
Read more
Теранликни қидирмадим уммонлардан, Инсонлардан топдим уни, инсонлардан. Теранлик бу — нур ёғилган юзлардадир, Теранлик бу — ўйчан боққан кўзлардадир. Майингина чимирилган қошлардаги, Нуқра-нуқра қиров қўнган сочлардаги, Бўронларда эгилмаган бошлардаги Теранликнинг таърифига сўз бормикан… Машъум йиллар дилга солган озоридан, Оналарнинг ҳасратидан, оҳ-зоридан Одамларнинг юрагида уммони бор, Уммонларнинг сокинлиги, тўфони бор. У йилларнинг зилзиласи кўкракларда, Машъум уруш доғи ҳали...
Read more
Истеъдод афсонавий меҳригиёга ўхшаган ноёб бир неъматдир. Шунинг учун истеъдодли ижодкор яратган асар бизнинг дилимизга, аввало, меҳр туйғусини олиб киради. Мен буни 1944 йилда 16 яшар ўспиринлик пайтимда Зулфия опанинг «Кўзларингда борми юлдузинг?» деб аталган шеърини ўқиганимда илк бор ҳис қилган эдим. Ўшанда ҳали қонли уруш давом этаётган машаққатли кунларни бошдан кечирмоқда эдик. Катталарнинг аксарият кўпчилиги фронтга кетган, улар қиладиган...
Read more
Зулфияхонимга Шоиранинг 80 йиллик юбилейида ўқилган Тўмарисдай эл бошқариб, Кирнинг бошин олмадинг. Бибихонимдай Темурга Нақшин сарой солмадинг. Бироқ сени суйган элга, Сенга таъзим қилган элга Умрингни бағишладинг. Шеърларингга ошиқ бўлиб, Ҳайрон қолган зотлар кўп. Келажакка қаламингнинг Бисоти мўл, мулки хўп. Ким айтади тош кесмоқдан, Ким айтади бош кесмоқдан Ўлан ёзмоқ ўнғай деб? Шеър ёзмоқ — тоғни ағдармоқ, Заргардай...
Read more
I Соғинганда излаб бир нишон Қабринг томон мен оламан йўл. Келтирардинг менга бир замон, Энди ҳар чоғ мен элтаман гул. Зулфия — Гарчи йиллар чанги ҳар нега қодир, Мени қилолмади ёдингдан нари. Яна ҳузурингда турибман, шоир, Қўлимда бир қучоқ баҳор гуллари. Ажаб, қатра ёш йўқ бу кун кўзимда, Кўксимда йўқ зарра аламдан тугун. Ғам эмас, шодлик бор, қара кўзимда,...
Read more
Ўзбекистон қизига (Шоира Зулфияга) Бу кўзларми, қора чарос ё? Бундоқ кўзлар этса мубтало Ғазал битиб шоир бўлурлар, Хаёлларга асир бўлурлар. Ниҳол қаддинг елда тебранган Қизил гулнинг нозик бир банди. Ё қирдаги оқ лоламисан Тошкент боғин эрка дилбанди? Сочинг қора шаршара мисол, Нигоҳингда ўктамлик, ғурур, Хулқингдаги соф тийнат, жамол Халқинг феъли мужассамидур. Не толедир: буюк бир шодлик Бахш этибди бу она диёр:...
Read more
Ўзбек шеъриятида Зулфия деган номнинг чақнаб пайдо бўлиши — тонг юлдузининг туғилишига тенг воқеа бўлгани ҳануз эсимда, ўша тонгнинг ўзидай рост ва ёрқин бир ҳақиқат бу ўзи! Чигилликлар, тортишувлар, изланишлар тўлиқ бир паллада янги ва умидбахш бир садо, ёқимли бир соз жаранглаб кетган эди-да. Ўша кезда аёл зотидан қўлига қалам олганлар саноқли ва пайдо бўлиб улгурмайин сўниб қолар, ижодлари ҳам...
Read more
ЗУЛФИЯГА Қора зулфларингда баҳор атри бор, Жон ўртар сен ишқ деб созлаганда тор, Илҳом парисин-да сенда кўнгли бор, Шундан лирикангга ёшлик шавқи ёр, Қора зулфларингда баҳор атри бор…
Ўзингизни асранг бузуқ ҳаводан Бузуқ кўрдим бугун ҳаво авзойин, Кўчада ёқимсиз шамол изиллар. Уй қошида, боққа кеч кирган сайин Шоирам бир ўзи ўйчан кезинар. Унсиз кузатади улкан чинорлар Япроқларин сочиб унинг пойига. Майналар чағ-чағлаб қайдадир йиғлар, Қарғалар қағиллар анҳор бўйида. Гул мавсуми тугаб, оёқлабди ёз. Кузга гал келганин ўйларим маҳзун? Ўкинч сўқмоғида бевақт синган соз — Армонини тинглаб, титрарми дилхун?...
Read more
